Summer of Love revisited

Heel even was San Francisco het epicentrum van de hippiebeweging. Een bloemlezing op vier cd’s illustreert nog eens dat het eind jaren zestig niet op kon met het muziektalent in de stad.
‘If you’re going to San Francisco, be sure to wear some flowers in your hair.’
Behalve een van de grootste hits in de zomer van 1967 was deze door Scott McKenzie gezongen ode aan San Francisco ook een van de meest gehate liedjes onder hippe popliefhebbers. Veel te lief en zwijmelend, bovendien geschreven door John Phillips van de Mamas And The Papas, uit Los Angeles.

San Francisco komt dan ook niet voor op de vier cd’s tellende box Love Is The Song We Sing – San Francisco Nuggets 1965-1970. De uitgave – een gebonden fotoboek met de cd’s in de kaft gestoken – oogt al meteen prachtig. Honderdtwintig glanzende bladzijden vol mooi fotomateriaal van bekende (Janis Joplin, Jefferson Airplane, Grateful Dead) en onbekend gebleven (The Vejtables, The Tikis, Public Nuisance) bands en artiesten. De balans tussen beroemd en obscuur is ook wat de goeddeels chronologisch geordende cd’s zo aardig maakt. De samenstellers hebben nadrukkelijk niet voor de makkelijke weg gekozen – al konden ze natuurlijk niet om Jefferson Airplane’s White Rabbit heen. Maar het zijn de opnamen van bands als The Oxford Circle en The Otherside die illustreren waar het platenmaatschappij Rhino om te doen was: aantonen hoe rijk en divers de rock ’n’ roll-scene in San Francisco was in de tweede helft van de jaren zestig.
Lees dit artikel verder in de Volkskrant.

Love is the song we sing - San Francisco nuggets 1965 - 1970 is binnenkort te vinden in onze collectie.

Real life permanent dreams - a cornucopia of British psychedelia 1965 - 1970 is nu al te leen.

Beyond

Een maandje geleden berichtte ik u over ons nieuwe abonnement op het tijdschrift over wereldmuziek Mixed en de problemen met het blad Songlines. Het eerste nummer van Mixed is helaas nog niet geleverd, we hopen dus maar dat de problemen bij Songlines niet besmettelijk zijn.
Ondertussen hebben we wéér een nieuw abonnement op een tijdschrift over wereldmuziek, namelijk Beyond ("grenzeloos muziekmagazine"). Ook Nederlandstalig en ook nieuw. Met artikelen, interviews, agenda, recensies. Het laatste nummer omvat artikelen over onder andere Bollywood, Sara Tavares, Mali blues, Ethiopische muziek, Manu Chao, muziek uit China, het digitaliseren van oude grammofoonplaten op Curaçao. Ook bij dit tijdschrift zit - welk tijdschrift heeft dat tegenwoordig niet? - een gratis cd. Affijn, kijkt u zelf maar, vanaf vandaag liggen de eerste twee nummers in het tijdschriftenrek op de muziekafdeling.
(RK)

Bob Dylan als DJ

Bob Dylan himself op de radio, ik had er nog niets over gehoord. Sinds mei 2006 heeft hij zijn eigen "Theme Time Radio Hour"op het Amerikaanse radiostation XM Radio. Plaatjes uit zijn persoonlijke collectie, op thema bij elkaar gezocht en gepresenteerd. Zo zijn de onderwerpen tranen, geweren, scheiding, vaders, moeders, honden de revue al gepasseerd. Dankbare onderwerpen voor menig songwriter. Vooral de liedjes uit de jaren veertig, vijftig en zestig doen oude tijden herleven.
Zo was er de aflevering over de telefoon met onder andere: Glen Miller's "Pennsylvania 6-5000" uit 1940, The Kinks met "Party line" (1966), Blondie "Hanging on the telephone (1978), "Telephone blues" van Eddy Gorman and his Group uit 1949 .
Zeg nou zelf, heeft u ooit gehoord van Eddy Gorman? Ik niet in ieder geval. En dat is nou net het leuke van dit programma: curieuze, obscure, lang vergeten songs, het specifieke stemgeluid van Bob Dylan en het commentaar van de maestro.
Te beluisteren via internet op www.xmradio.com/bobdylan/. (Gelezen in VPRO gids)
Zo blijft Dylan altijd in de belangstelling staan. Na de prachtige dvd's "Don't look back" en "No direction home" en de cd "Modern Times" met nieuw werk, is er net weer een 3-dubbel verzamel cd uitgekomen met de titel "Dylan".
En binnenkort (eind oktober is de planning) volgt een dvd met de optredens op het Newport Folk Festival van halverwege de jaren 60.
Zoals u wellicht weet hebben wij een uitgebreide collectie met werk van Bob Dylan. Alle hierboven genoemde titels zijn aanwezig (of binnenkort aanwezig) in onze collectie.

Om af te sluiten een voorproefje: Dylan op Newport

Socialer door muziek

Een week geleden las ik in de krant dat het niet goed gaat met de muziekscholen in Nederland. Door factoren als bezuinigingen en afnemende belangstelling verdwijnen er muziekscholen, moet lesgeld verhoogd worden etc. Voor een deel ligt het ook aan het feit dat muziek in Nederland cultureel en historisch niet diep geworteld is in de opvoeding. En dat terwijl een Duits onderzoek heeft aangetoond dat muziekles aan kinderen een gunstige invloed heeft op IQ, sociaal gedrag en concentratievermogen. (Muziek maakt slim, een leesbare samenvatting van het onderzoek staat in onze collectie bij rubriek 477.7) In Venezuela hebben ze dat kennelijk ook goed begrepen: al enige tijd staan bij onze luistertips de cd's van het Simón Bolívar Symphonie Jeugdorkest Venezuela o.l.v. Gustavo Dudamel. Tot op heden heeft dit orkest twee cd's uitgebracht met muziek van Beethoven en Mahler. Maar wist u ook dat achter dit orkest een heel verhaal zit over een systeem in het land van herkomst Venezuela, dat opgezet is om te voorkomen dat straatschoffies terecht komen in armoede en misdaad, en dat dat systeem (het heet ook daadwerkelijk El Sistema) behelst dat er een groot aantal jeugdorkesten zijn waar de "schoffies" samen klassieke muziek maken en zo uiteindelijk kunnen ontsnappen aan de ellende waar ze anders in terecht waren gekomen. Het is een initiatief van de componist en econoom José Antonio Abreu die in 1975 in de hoofdstad Caracas is begonnen met een programma om kansarme jongeren uit de talrijke sloppenwijken van Venezuela muzieklessen te geven. De Stichting Fesnojiv (Fundacion del Estado para el Sistema Nacional de las Orquestras Juveniles e Infantiles oftewel de Federale Organisatie van Nationale Jeugd- en Kinderorkesten van Venezuela), kortweg El Sistema genoemd, heeft het idee dat je van jongeren betere burgers maakt door ze van de straat te houden en ze in groepsverband, veelal Europese klassieke muziek te laten spelen. De viool als sociale reddingsboei, of beter: muziek als sociale reddingsboei.
Dus ... let's make music! Verplichte muzieklessen voor Tweede Kamerleden en elke ochtend eerst orkestrepetitie!
(RK)

Dichterliebe

Vorige week hebben we tijdens de cursus Robert Schumann Clara Wieck: een liefde in muziek de liederencyclus Dichterliebe onder de loep genomen. See hier voor de powerpoint.Wat is een liederencyclus en in het bijzonder wat betekende dit muziekgenre voor Schumann als componist. De uitvoeringspraktijk van liederencycli in de 19^e eeuw kwam ook ter sprake. Opmerkelijk voor ons is het feit dat men liederencycli als geheel niet uitvoerde in concerten in de eerste helft van de 19^e eeuw. Die schöne Müllerin en Winterreise van Schubert zijn voor het eerst in respectievelijk 1861 en 1862 uitgevoerd - meer dan dertig jaar na het overlijden van de componist. Schumann stierf in 1856 en in hetzelfde jaar werd Dichterliebe voor het eerst uitgevoerd als experiment door de beroemde bariton Julius Stockhausen met niemand minder dan Johannes Brahms aan de piano.
Tijdens de les hebben we gedeeltes van de volgende cd’s beluisterd:Dein Angesicht op 127/2 één van de liederen die is weggelaten in de gedrukte uitgave van Dichterliebe. Peter Schreier (tenor) en Christoph Eschenbach (piano)
Voor de andere liederen van Dichterliebe heb ik gebruik gemaakt van de opname uit 1979 van Dietrich Fischer-Dieskau (bariton) en Christoph Eschenbach (piano)

De duetten van Fanny Hensel van Im wunderschönen Monat Mai, Aus meinen Thränen spreissen en Wenn ich in diese Augen seh staan op een cd met de titel ‘First encounter’
van Angelika Kirschlager en Barbara Bonney met Malcolm Martineau (piano)

Er is ook een interessante dvd van Reinbert de Leeuw als componist. Zijn inspiratiebron is duidelijk Dichterliebe. De titel is “Im wunderschönen Monat Mai”. Volgens Erik Voermans in Het Parool 'Met "Im wunderschönen Monat Mai vervaardigde Reinbert de Leeuw een persoonlijke cyclus van laatromantische liederen (Schubert en Schumann), in eigenzinnige en vaak wonderschone bewerkingen, geordend in driemaal zeven liederen, analoog aan de structuur van Schönbergs Pierrot lunaire. De Leeuw herschikte bekende liederen tot een kwetsbaar, poëtisch en mooi zwaarmoedig ritueel van de tragische liefde. Regisseur Cherry Duyns bracht het sober maar doeltreffend in beeld…'

Control

Vanaf vandaag istie ook in de Filmschuur in Haarlem te zien: Control, het al veelgeroemde speelfilmdebuut van fotograaf Anton Corbijn over het leven van Ian Curtis, bij leven zanger van de groep Joy Division. Corbijn begon zijn carrière als hoofdfotograaf van het bekende Nederlands tijdschrift Oor. Ook werkte hij voor gerenommeerde Engelse bladen als NME (New Musical Express) Hij heeft onder anderen gefotografeerd: David Bowie, Miles Davis, Björk, Captain Beefheart, Robert de Niro, Elvis Costello, Clint Eastwood. Ook heeft Corbijn vele platenhoezen geschoten en ontworpen voor diverse bands, zoals U2 (onder andere The Joshua Tree en Achtung Baby, maar ook de recente single The Saints Are Coming samen met Green Day), Depeche Mode, Nick Cave, Metallica, The Rolling Stones, REM en The Bee Gees. Anton Corbijn maakte ook de hoes voor het album "These are the days" van de Deense band Saybia.
De film is een biopic over Ian Curtis (gespeeld door Sam Riley), de legendarische zanger van de Britse band Joy Division, die op 23-jarige leeftijd zelfmoord pleegde aan de vooravond van hun eerste concert-tour in de VS. De film belicht zijn grote liefde voor zijn vrouw Deborah en hun kindje - ondanks een ontluikende romance met een rockjournaliste - zijn epilepsieaanvallen en alle energieconsumerende optredens met zijn band.
Voor de film moet je voorlopig nog naar de bioscoop, de soundtrack is besteld en wordt binnenkort in onze collectie verwacht. Ook de twee albums van Joy Division Unknown pleasures en Closer en de cd Still (een album met vooral onbekendere tracks en de live tracks van het laatste Joy Division optreden ooit, dat plaats vond bij de Birmingham University op 2 mei 1980) zijn in een geremasterde versie met bonus-cd opnieuw uitgebracht. Ook deze cd's komen binnenkort in onze collectie
(RK)

Edisons 2007

Edison voor Eric Vloeimans

De Edison Stichting heeft bekendgemaakt dat Eric Vloeimans, Michael Brecker, Silje Nergaard, Wende Snijders en Weather Report een Edison Jazz/World Award 2007 hebben gewonnen. Op 6 november worden de prijzen uitgereikt tijdens het Edison Jazz/World Music Awards gala in het Muziekcentrum Frits Philips in Eindhoven.

Musicals

Als u heel veel van musicals houdt kunt u misschien maar beter niet verder lezen. Ik hou namelijk helemaal niet van musicals. Vreselijk vind ik het als in een musical mensen zich door allerlei emoties heen zingen. Gek genoeg heb ik dat minder bij opera's (hoewel dat ook niet mijn favoriete genre is) waar toch min of meer hetzelfde gebeurt. Aan de muziek ligt het niet, sterker nog, veel prachtige jazzstandards komen uit de wereld van Broadway en musicals, denk aan de muziek van Jerome Kern bijvoorbeeld, of Rodgers en Hammerstein. Misschien komt het omdat in opera's ellende toch echt ellende is, terwijl ik in musicals toch altijd een soort hardnekkige vrolijkheid en blijheid en glamour blijf ervaren, wat er ook gebeurt. Helemaal erg vind ik de trend die er lijkt te zijn om zo'n beetje alles wat gebeurt en iedereen die meer of minder bekend is tot onderwerp van een musical te maken. Ze zijn driftig op zoek naar Evita, majoor Bosschardt werd al tijdens haar leven gepeild of ze akkoord kon gaan met een musical over haar leven (dat mocht, als de Boodschap maar overkomt!) én er komt een musical over het dagboek van Anne Frank, deze keer evenwel niet uit de stal van "onze" Joop , maar uit Spanje of all places.
Nou ja, van mij mag het, laat u vooral niet weerhouden om naar musicals te gaan, bijvoorbeeld Evita, vanaf 29 november te zien. Of, als u daar geen tijd voor heeft, huur er een op een dvd, de meeste staan bij ons bij de cd's bij rubriek 68 (films & musicals) in de bakken. Of op de jeugdafdeling en een aantal bij de speelfilms. Nog leuker is het natuurlijk om zelf muziek te maken, dan kunt u bij de bladmuziek terecht bij de rubriek X615.
(RK)

Radiohead deelt doodsteek uit

04-10-2007 - Een van de grootste bands ter wereld, Radiohead, biedt zijn nieuwe album voor niets online aan. ‘Een revolutie in de muziekmarketing, goed nieuws voor de fans maar de doodsteek voor de platenlabels’, aldus Hennie van Kuijeren, voormalig directeur EMI Nederland en docent muziekmarketing. Op de website van de Britse band Radiohead stond deze week het volgende summiere bericht: ‘Hello everyone. Well, the new album is finished, and it's coming out in 10 days; We've called it In Rainbows. Love from us all. Jonny’ Jonny is Jonny Greenwood, gitarist van de band en er leek niets nieuws onder de zon.

Nu blijkt de band het album ‘In Rainbows’ op zijn website te zetten en niet op schijfjes in de winkel te brengen. De downloader kan zelf bepalen wat hij/zij de band geeft voor het album, nul euro mag dus ook. Zo wil Radiohead kijken of het ook zonder platenlabel kan. En dat kunnen ze ook, aldus Hennie van Kuijeren die ook in Londen de Europese marketing directeur van EMI (het vroegere label van Radiohead) was: ‘Het lijkt me slimme marketing van de ban, in ieder geval heel opvallend en gedurfd. Dit is absoluut een markeringspunt in de muziekindustrie. Als megabands als Radiohead hun muziek gratis op de markt brengen, hoe moet een onbekend bandje dan nog cd’s verkopen? De platenlabels gaan zeker ophouden te bestaan.
via: Reclameweek - Nieuws: Radiohead deelt doodsteek uit

Blogged with Flock

Mis de Mis van Frank Martin niet!

Op zaterdagavond 6 oktober geeft kamerkoor Fenix een concert in Amsterdam.

Het wordt iets heel bijzonders want ze zingen samen met het koor Studiosi Cantandi uit Berlijn dat zij te gast hebben. In mei dit jaar gaven deze koren in Berlijn een gezamenlijk concert, de kerk zat daar stampvol, het was een groot succes!
Het is verheugend dat de Berlijners nu naar Amsterdam komen.
Fenix zingt de bijzonder mooie Mis voor dubbelkoor van Frank Martin. Daarnaast Mendelssohn, Bruckner, en schitterende muziek van Baltische componisten. Alles a cappella!

Tijd: zaterdag 6 oktober 20.15 uur

Locatie: Dominicuskerk, Spuistraat 12, Amsterdam

entree: € 12; gereduceerd tarief (stadspas, 65+): € 10

Bericht van Neeltje Smulders - voor meer informatie: n.smulders@haarlem.nl