Nooit meer betalen voor je muziek

Nooit meer betalen voor je muziek! Leuk artikeltje in dagblad "De Dag". Maar.... ga je eens wat verder kijken dan blijkt al snel dat het toch allemaal misschien wat voorbarig was. Het geeft in ieder geval aan dat de muziekwereld behoorlijk in beroering is. Maar waarom ik er eigenlijk over begin is dat het soms wel eens lijkt of het veel mensen voornamelijk om de hoeveelheid muziek en de geluidsdrager gaat ("ík heb een i-pod en daar kunnen wel 30 miljoen nummers op!!") en of de muziek zo goedkoop mogelijk en liefst gratis is, en eventueel ook nog de super geluidskwaliteit, en niet meer om de muziek zelf. Dat is natuurlijk overdreven, maar soms krijg je het idee als je dit soort artikelen in grote getale voorbij ziet komen en mensen hoort praten. Ik persoonlijk heb er nooit van gehouden om me met oordoppen af te sluiten van wat er in de wereld om me heen gebeurd, en ik heb nog een behoorlijke cd-collectie (en zelfs ook nog lp's - voor de wat jongere lezer: dat zijn grote zwarte schijven, waar je geluid uit krijgt door er een armpje met een scherpe naald in te zetten) dus in mijn persoonlijke leven heb ik nog niet erg de behoefte gevoeld om met die ontwikkelingen mee te gaan. Wat niet is kan natuurlijk altijd nog komen, maar het is voor mij niet erg belangrijk hoe ik aan de muziek kom, het gaat mij vooral om de muziek zelf, en dan het liefst zelf muziek maken op de saxofoon of fluit. En natuurlijk heb ik mijn helden. Van één van die helden is niet zo lang geleden eindelijk voor het eerst een cd uitgekomen van muziek die hij in de jaren 60/70 opnam. Harold McNair. Hij is een van die mensen die ik eigenlijk alleen maar van een paar nummers ken die ik echter zo fantastisch vond dat ik hem al lange tijd tot een van mijn favorieten reken. Die nummers stonden overigens op een cassettebandje, en waren van een nogal krakerige plaat opgenomen vandaar ook de inleiding. Gelukkig zijn die nummers ook op de cd terechtgekomen. Hij staat al een tijdje in ons lijstje met luistertips. Op die cd The fence staan een paar van de beste fluitsolo's die ik ooit hoorde (die overigens van een andere lp komen - getiteld Harold McNair, uit 1968- waarvan een aantal nummers op de cd terecht zijn gekomen) met name in de nummers Indecision en The cottage (transcripties van deze solo's en van Lord of the reedy river zijn te vinden op de website van John Devitt, voor de liefhebber). Die solo's hebben alles, ze zijn inventief, gepassioneerd, technisch perfect en met een fantastische timing. Luisteren! Wel even geduld, want op het moment dat ik dit stukje schrijf is de cd voor de derde keer uitgeleend, tot mijn grote vreugde. Daarom als voorproefje een video van The hipster, een van zijn bekendste nummers (ook op de cd) Wat mij betreft ietsje minder dan de voornoemde titels, maar die waren niet te vinden op Youtube. (RK)