Op 2 februari a.s. zendt de publieke omroep de opera Lohengrin van Wagner rechtstreeks uit vanuit het Concertgebouw in Amsterdam in een concertante uitvoering van de Zaterdag Matinee. Deze uitvoering is op zichzelf niet zo bijzonder. Er is een hele serie opera's in concertante uitvoering die elk jaar in de Zaterdag Matinee rechtstreeks wordt uitgezonden op Radio 4. Maar voor Lohengrin hebben de publieke omroepen NPS en AVRO alle registers opengetrokken om de aandacht te focussen op deze uitvoering. In een samenwerkingsproject van de Zaterdag Matinee, MCO, AVRO, NPS, Radio 4, Cultura en NPO Internet is er een portal website geopend http://www.lohengrin.radio4.nl die toegang biedt tot veel (multimediaal) materiaal over en rondom Richard Wagners Lohengrin. Naast de obligatoire informatie over Wagner en het verhaal van Lohengrin vindt men het complete libretto, de complete partituur, audio- en videofragmenten o.a. van de repetities voor de uitvoering. De hele uitvoering is niet alleen te volgen op Radio 4 maar ook via het digitale tv kanaal Cultura. Een interessante ontwikkeling voor een multimediale benadering van een concert. Maar wat gebeurt met deze site na 2 februari..?
Al surfend over het internet, op zoek naar bepaalde cd-recensies kwam ik een site tegen met ongetwijfeld hét definitieve antwoord op de vraag Wat Zijn The Blues? De valkuil van het internet, je zoekt naar iets en je komt iets heel anders tegen dan waar je naar zocht en vergeet vervolgens voor lange tijd wat ook weer die informatie was die je zo dringend nodig had.
What Are The Blues If you are new to Blues music, or like it but never really understood the why and wherefores, here are some very fundamental rules: 1. Most Blues begin with: "Woke up this morning..." 2. "I got a good woman" is a bad way to begin the Blues, unless you stick something nasty in the next line like, "I got a good woman, with the meanest face in town." 3. The Blues is simple. After you get the first line right, repeat it. Then find something that rhymes - sort of: "Got a good woman with the meanest face in town. Yes, I got a good woman with the meanest face in town. Got teeth like Margaret Thatcher and she weigh 500 pound." 4. The Blues is not about choice. You stuck in a ditch, you stuck in a ditch... ain't no way out. 5. Blues cars: Chevys, Fords, Cadillacs and broken-down trucks. Blues don't travel in Volvos, BMWs, or Sport Utility Vehicles. Most Blues transportation is a Greyhound bus or a southbound freight train. Jet aircraft and state-sponsored motor pools ain't even in the running. Walkin' plays a major part in the Blues lifestyle. So does fixin' to die. 6. Teenagers can't sing the Blues. They ain't fixin' to die yet. Adults sing the Blues. Adulthood means being old enough to get the electric chair if you shoot a man in Reno. ("Just to see him die") 7. Blues can take place in New York City but not in Hawaii or anywhere in Canada. Hard times in Minneapolis or Seattle is probably just clinical depression. Chicago, St. Louis, Kansas City, Memphis, and 'Nawlins are still the best places to have the Blues. You cannot have the Blues in any place that don't get rain. (ie; Phoenix) 8. A man with male pattern baldness ain't the Blues. A woman with male pattern baldness is. Breaking your leg 'cause you were skiing is not the Blues. Breaking your leg 'cause a alligator be chompin' on it is. 9. You can't have no Blues in an office or a shopping mall. The lighting is wrong. Go outside to the parking lot and sit by the Dempsy Dumpster. 10. Good places for the Blues (a) highway (b) jailhouse (c) empty bed (d) bottom of a whiskey glass. 11. Bad places for the Blues (a) Nordstrom's (b) Art gallery openings (c) Ivy League institutions (d) Golf courses. 12. No one will believe it's the Blues if you wear a suit, 'less you happen to be an old person, and you slept in it. 13. Do you have the right to sing the Blues? YES, if: (a) you're older than dirt (b) you're blind (c) you shot a man in Reno (d) you can't be satisfied. NO, if: (a) you have all your teeth (b) you once were blind but now can see (c) the man in Reno lived (d) you have a 401K or trust fund. 14. Blues is not a matter of color. It's a matter of bad luck. Tiger Woods cannot sing the Blues. Sonny Liston could have. Ugly white people also got a leg up on the Blues. 15. If you ask for water and your darlin' gives you gasoline, it's the Blues. Other acceptable Blues beverages are: (a) cheap wine (b) rot gut whiskey (c) muddy water (d) black coffee. The following are NOT Blues beverages: (a)Perrier (b) Chardonnay (c) Snapple (d) Slim Fast (e) Scotch 16. If death occurs in a cheap motel or a shotgun shack, it's a Blues death. Stabbed in the back by a jealous lover is another Blues way to die. So is the electric chair, substance abuse and dying lonely on a broken-down cot. You can't have a Blues death if you die during a tennis match or while getting liposuction. 17. Some Blues names for women: (a) Sadie (b) Big Mama (c) Bessie (d) Fat River Dumpling. 18. Some Blues names for men: (a) Joe (b) Willie (c) Little Willie (d) Big Willie. 19. Persons with names like Michelle, Amber, Jennifer, Debbie, and Heather can't sing the Blues no matter how many men they shoot in Reno. 20. Blues Name Starter Kit: (a) name of physical infirmity (Blind, Cripple, Lame, etc.) (b) first name (see above) plus name of a fruit (Lemon, Lime, Peach, etc.) (c) last name of a President (Jefferson, Johnson, Fillmore, etc.). For example: Blind Lemon Jefferson, Pegleg Lime Johnson or Cripple Peach Fillmore, etc. 21. I don't care how tragic your life is: if you own a computer, you cannot sing the blues, period. Sorry. (Bron: MusicABC)
Affijn, luister ook eens naar de "Constipation blues" van Screaming Jay Hawkins (bij ons te vinden in een live versie op de cd Live at the Olympia, Paris 1998), die gaat pas over "real pain"!
En voor een heel ander soort blues, maar dan echt live kan je dinsdag 29 januari in Paradiso terecht, daar treedt Ian Siegal op. (RK)
Afgelopen zaterdag 19 januari in het Concertgebouw in Amsterdam vond een bijzondere dag plaats rond het thema Elliott Carter 100 jaar geboren.
Al meer dan 25 jaar geleden was de laatste keer dat een hele dag is besteed aan de muziek van de Amerikaanse componist Elliott Carter in Amsterdam. Het was tijdens het Holland Festival van 1982 waar Elliott Carter als hoofdcomponist van het festival geëerd werd. Dit jaar is het weer een belangrijk Elliott Carter jaar. Hij wordt 11 december a.s. 100 jaar oud. De Zaterdag Matinee organiseerde een dag met Elliott Carter vooruitlopend op deze bijzondere gebeurtenis. Terecht wordt de muziek van Carter geregeld gespeeld ondanks al de technische moeilijkheden van deze vertegenwoordiger bij uitstek van het modernisme in muziek. Zijn muziek geeft zich niet makkelijk prijs. Je moet eraan werken als luisteraar. Maar zijn muziek is zo fascinerend en speels tegelijk dat ik in ieder geval de tijd en aandacht wil besteden om de muziek te doorgronden. Wat mij bijzonder aanspreekt aan zijn muziek is de lichtheid de speelsheid en het (realistische) optimisme die de luisteraar omarmt. Dit is vergelijkbaar met het gevoel dat ik ook heb met andere componisten zoals Haydn en Ligeti vooral in zijn latere werken.
In 1982 was Elliott Carter zelf aanwezig in Amsterdam als eregast van het Holland Festival. Toen was zijn kamermuziek het middelpunt van de uitvoeringen met bijzondere gasten zoals zijn vriend Charles Rosen die zowel een van zijn vroegste werken: de Pianosonate uit 1946 speelde als de toen pas geschreven Night fantasies voor piano. Een kwart eeuw later en meer dan dertig composities verder inclusief een opera What next? is Carter nog steeds actief als componist. In de zaterdag matinee vond de Nederlandse première plaats van zijn Horn Concerto uit 2006 en nu is hij bezig een fluitconcert te componeren voor de Berliner Philharmoniker.In het concert afgelopen zaterdagmiddag kon de luisteraar hoe Carter zich als componist heeft ontwikkeld. In de balletmuziek The Minotaur uit 1947 zijn echo’s van Stravinsky nog hoorbaar maar vanaf de jaren vijftig in bijvoorbeeld de Variations for orchestra uit 1953-55 en het Double concerto voor klavecimbel, piano en orkest uit 1961 dat trouwens zijn Nederlandse première in het Holland Festival uit 1982 beleefde, is het vooral de originaliteit van Carter die de boventoon voert. Afgelopen zaterdag werd als bonus de prachtige film uit 2004 over het leven en de muziek van Elliott Carter van de hand van Frank Scheffer: A Labyrinth of Timevertoond. Een film waaraan Frank Scheffer meer dan 20 jaar heeft gewerkt plaatst Carter en zijn muziek in de context van de Verenigde Staten en in het bijzonder New York in de 20e eeuw. Carter leeft niet in een ivoren toren maar neemt volledig deel aan een kosmopolitische maatschappij.Carter vergelijkt zijn muziek regelmatig met een democratische maatschappij waarin verschillende individuen ieder een eigen weg kunnen gaan, in plaats van samen in paradepas te lopen. Voor dat ideaal is de metropool de juiste metafoor. Een plek waar miljoenen mensen met verschillende achtergronden samenleven.In een programmatoelichting van de première van Carters Variations for orchestra schreef de componist dat zijn manifest als componist die niet alleen voor dit werk geldt maar voor zijn oeuvre als geheel:
“Ik heb geprobeerd een muzikale uitdrukking te vinden voor de ervaringen die iedereen meemaakt, wanneer hij geconfronteerd wordt met zoveel verschillende vormen van onverwachte veranderingen en relaties tussen karakters – in de menselijke belevingswereld onderzocht door psychologen en (roman)schrijvers, in de levenscyclus van insecten en waterdieren door biologen en dit geldt in elk domein van wetenschap en kunst”.
Holland Symfonia brengt met dit concert een eerbetoon aan Harry Bannink, een van Nederlands' grootste liedjesschrijvers van de afgelopen eeuw. Vanzelfsprekend komen de bekende songs uit de musicals van Bannink en Annie M.G. Schmidt aan bod: van ‘Op een mooie Pinksterdag' tot ‘Vluchten kan niet meer'. Maar het orkest besteedt ook aandacht aan vele prachtige liedjes die minder bekend zijn geworden. Holland Symfonia werkt in dit bijzondere project samen met Henny Vrienten, Frans van Deursen en twee fenomenale zangeressen: Loes Luca en Nynke Laverman. Vrienten werkte nauw samen met Harry Bannink gedurende de laatste jaren van zijn leven en is een groot bewonderaar van de man en zijn werk. Zo produceerde Vrienten in het voorjaar van 1999 de cd Harry Bannink Zingt! De carrière van Loes Luca is verweven met het werk van Bannink: in het ‘Klokhuis', de verfilming van ‘Ja zuster, Nee Zuster' en recent de nieuwe serie van ‘t Schaep met de 5 pooten'. De jonge zangeres van de Friese Fado, Nynke Laverman, heeft aan de kleinkunstacademie het werk van Bannink leren kennen. Nu deelt zij haar bewondering voor zijn liedjes met het publiek op het concertpodium. Meesterarrangeur Bob Zimmerman maakt voor dit programma nieuwe arrangementen voor groot symfonieorkest. Hiermee plaatst Holland Symfonia het werk van Harry Bannink in een nieuw symfonisch en theatraal perspectief.
Stichting 50 Jaar Nederpop heeft op Noorderslag onder grote belangstelling haar plannen voor dit jaar gepresenteerd. In 2008 is het vijftig jaar geleden dat de single Rock Little Baby Of Mine van The Tielman Brothers uitkwam, een moment dat volgens velen de geboorte van de Nederlandse rock & roll inluidde.
Onder toeziend oog van een trotse zanger/gitarist Andy Tielman zelf vond afgelopen vrijdag in Groningen de officiële aftrap van het jubileumjaar plaats. Muziekblad OOR presenteerde een speciaal 50 Jaar Nederpop-nummer dat vanaf donderdag in de winkels ligt en host Henk Westbroek toonde de aanwezigen de speciale 50 Jaar Nederpop-website met daarop de voorlopige Canon van de Nederlandse popmuziek. Voorafgaand en na afloop van de presentatie werd op Noorderslag een groot aantal coryfeeën uit de Nederpop geïnterviewd: natuurlijk Andy Tielman, maar ook Peter Koelewijn, Jerney Kaagman (Earth And Fire), Ernst Jansz (Doe Maar, CCC Inc.) en Jan Akkerman (o.a. Focus, Brainbox). Deze gesprekken kun je binnenkort terugzien op de website 50jaarnederpop.nl.
In het kader van 50 Jaar Nederpop zullen er dit jaar nog meer activiteiten plaats gaan vinden. Universal en Fonos (Beeld en Geluid) brengen binnenkort de eerste van vijf 50 Jaar Nederpop-boxen uit. Elke uitgave bestaat uit twee cd's met de allerbelangrijkste Nederpop hits en 1 cd met obscuur materiaal (b-kantjes, live opnames etc.). De NPS zendt op zaterdag 3 mei De Nacht van de Nederlandse Popmuziek uit, een drie uur lang durend live programma op Nederland 3, gepresenteerd door Matthijs van Nieuwkerk en Leo Blokhuis. Ook bestaan er plannen bij Double 2 (het productiebedrijf van Jan Douwe Kroeske) om rond het thema drie live-shows in de Heineken Music Hall te organiseren. In maart verschijnt het boek 50 Jaar Nederpop waarin muziekjournalist en OOR redacteur Jan van der Plas het verhaal vertelt van vijftig jaar Nederlandse popmuziek.
Op woensdag 26 maart vindt in het hoofdstedelijke Fantasio (dat dit jaar 40 jaar bestaat) een congres plaats onder het thema ‘de invloed van 50 jaar popmuziek in Nederland’. Wat is de stand van zaken in de Nederpop, de vaderlandse muziekindustrie en wat is het resultaat van het overheidsbeleid op het gebied van de popmuziek? Aanleiding is het afscheid van het Nationaal Popinstituut, dat per 1 januari is opgegaan in het Nederlands Muziekcentrum en ook het gebouw aan de Prins Hendrikkade verlaat.
De presentatie van 50 Jaar Nederpop kreeg onder meer aandacht in de tv-programma’s Een Vandaag en RTL Boulevard. Bekijk hier de uitzendingen:
Christine Kamp en Gerrie Meijers, een 4-mains (en 4-pieds) duo, zijn zowel organist als pianist en zullen hun concert dan ook geven op de twee mooie instrumenten die de kerk rijk is: het Bätz-Witte orgel en de Blüthner vleugel.
Ze hebben gekozen voor muziek van Bach (de mooie bewerking door Niels Gade voor vier handen en vier voeten van Bach’s Variationen über den Choral “Sey gegrüsset Jesu gütig”) Haydn, Franck (het Prière, oorspronkelijk voor orgel, maar nu in de bewerking van Choisnel voor 4-handig piano) en Brahms (slotdeel eerste symfonie).
Alain Clark heeft de Megaward 2007 gewonnen. De zanger kreeg de prijs maandagmiddag van TROS-dj Bart Arens in de live-uitzending van de 3FM Mega Top 100. De Megaward is de publieksprijs van radio 3FM voor de meest populaire artiest of groep van het jaar. Clark bracht in 2007 het album Live It Out uit, waar de bekende Amerikaanse drummer Steve Gadd op meespeelt. Voor de single This Ain't Gonna Work kreeg hij eerder al een Originele Rembrandt. Eerdere winnaars van de Megaward zijn onder andere Jan Smit, Di-rect, Anouk, Marco Borsato, Krezip en Ali B. Clark is geboren en woont op dit moment nog steeds in Haarlem maar woonde ook drie jaar in de Verenigde Staten om het vak te leren. Desondanks schrijft hij voor zijn debuutplaat zijn eigen nummers in het Nederlands. In 2004 kwam Clarks eerste album, Alain Clark geheten, uit, met daarop onder meer de hit Heerlijk. Als producer werkt Alain onder meer voor Ali B en produceerde hij het debuutalbum van Boris Titulaer. Ook schreef en produceerde hij het novelty bewerkte nummer V*kkenvuller, een Nederlandstalige bewerking van Eamons hit Fuck it (I don't want you back). V*kkenvuller werd ingezongen door Simon en scoorde in 2004 een top-10 hit in de Top 4. In 2004 won Alain Clark een Zilveren Harp. De vader van Alain Clark is Arubaanse soulzanger Dane Clark, bekend van Dane & the Dukes of Soul. Samen met hem zingt Alain op Live It Out het nummer Father & Friend. (RK)
Al in september 2006 trok Heist de aandacht van 3VOOR12/Noord-Holland met een optreden tijdens het jaarlijkse "Haerlemsche helden"-festival in het Patronaat. Heist, met leden uit verschillende bekende (Haarlemse) bands zoals Tube, Freeloader, Cereal en missAntartica, zorgde toen voor een opvallend goed optreden. Uit de recensie was destijds op te maken dat dit weleens de beste alternatieve band van Nederland kon zijn. Na de show in het Patronaat werd het helaas wat stil rondom de band. Echter, stilgezeten hebben de heren van Heist zeker niet. Het afgelopen jaar hebben zij de tijd genomen om veel te oefenen en te experimenteren in de thuisstudio van gitarist Thijs. Verder heeft zich een nieuwe gitarist, Niels Tusenius (missAntartica, Club of High Eyebrows), bij de band gevoegd. Heist beschikt inmiddels over zo'n twintig nummers die ze tijdens een aantal kleine cluboptredens als try-out zullen gaan spelen. Daarnaast is het de bedoeling om de debuut-cd in de thuisstudio op te nemen en deze komende zomer uit te brengen. Vrijdagavond 28 december was de eerste try-out in het Patronaatcafe in Haarlem. Dat de verwachtingen hooggespannen waren bleek wel uit de grote hoeveelheid mensen die op het optreden waren afgekomen. In een bomvolle en tropisch warme zaal speelde de band een set waar het publiek zeer enthousiast op reageerde. De nummers lagen door de strakke manier van spelen meteen goed in het gehoor. Hierdoor was al snel de interesse gewekt om ook naar de gelaagdheid van de muziek te luistern . Zo viel het op dat er naast de grote hoeveelheid gitaren ook een sampler op het podium stond, iets waar de band in de studio graag mee experimenteert.Naast de indrukwekkende muur van gitaarwerk, die duidelijk geïnspireerd is door bands als Queens of the Stone Age en Millionaire, hield de krachtige stem van zanger Alex met gemak stand. Al met al maakte dit optreden nieuwsgierig naar de uitkomst van de debuut-cd.
Benieuwd geworden? Heist speelt de komende periode nog in een aantal kleine clubs: 5 januari Attack Enschede, 8 februari JC De Lans Hoofddorp en 9 februari Cafe Stiels Haarlem. Gezien: Patronaatcafe, Haarlem Wanneer: 28 december 2007 Tekst: Marike Benschop
Het is zover! Eindelijk is het grootste deel van onze cd-collectie "gematched" met de collectie van de Centrale Discotheek Rotterdam (Muziekweb). Wat houdt dat voor u in? Als u lid bent van de CDR (gratis te regelen bij de Stadsbibliotheek) dan kunt u thuis de catalogus van de CDR doorzoeken, als de cd in onze collectie zit wordt dat aangegeven en kunt u doorklikken naar onze eigen catalogus om te kijken of de cd beschikbaar is. (als u geen lid bent kunt u de site óók doorzoeken, maar kunt u niet zien of de cd in onze collectie zit) Het grote voordeel is natuurlijk dat u in het vervolg maar één catalogus hoeft te raadplegen. Slechts voor een klein deel van de collectie gaat dit verhaal niet op. Afgezien van een klein aantal cd's dat ertussendoor geglipt is hebben wij cd's die niet in Rotterdam verkrijgbaar zijn. Het gaat om ongeveer 10% van de collectie. Dus, als u dat nog niet gedaan heeft, meldt u aan bij de CDR (dit kan bij de informatiebureau's van de Stadsbibliotheek) en ga snel naar de site van de CDR. Mocht u niet vinden wat u zoekt, dan kunt u voor de zekerheid nog even de catalogus van de Stadsbibliotheek bekijken voor die laatste 10% Daarnaast heeft als lid u natuurlijk de bekende voordelen als de mogelijkheid van digitaal lenen. (RK)
Holland Symfonia brengt met dit concert een eerbetoon aan 
