Koninklijk Concertgebouworkest onder leiding van...?

Afgelopen vrijdagmiddag is Mariss Jansons opgenomen in het AMC met hartklachten. De avond ervoor had hij voor het eerst de Turangalîla symfonie van Messiaen met het Koninklijk Concertgebouworkest in Amsterdam gedirigeerd. Het concert zou vrijdag- en zaterdagavond worden herhaald.
De leiding van het orkest is meteen in actie gekomen om voor een vervangende dirigent te zoeken. En het is hen gelukt om binnen een paar uur een dirigent te vinden die bereid was om het concert voor zijn rekening te nemen. Theo Wolters heeft het Koninklijk Concertgebouworkest in deze tiendelige symfonie gedirigeerd zonder repetitie en met amper voorbereidingstijd - een ongelofelijke prestatie zou je bijna zeggen. Maar de vraag blijft moeten we - het publiek en de uitvoerenden - blij zijn met deze prestatie?
Voor wie heeft de leiding van het orkest op zo'n korte termijn voor een vervangende dirigent geregeld? Dat Theo Wolters, trompettist bij het Koninklijke Concertgebouworkest en ook dirigent,erg zijn best deed staat buiten kijf maar is zoiets een onmogelijk opgaaf. Voor mij in de zaal was deze ervaring in ieder geval van begin tot het einde tenenkrommend. Hoe kon het ook anders? Een (relatief) onervaren dirigent moest binnen een paar uur een uitvoering voorbereiden van een complexe symfonie van Messiaen zonder een keer te repeteren met het orkest. Wat doe je het orkest en de solisten aan? Jean Yves Thibaudet speelde de solo piano partij trouwens voortreffelijk. Maar hoe moest alles samenkomen in een coherente uitvoering? Een amorfe uitvoering zonder focus was het resultaat. Wat een vernedering voor alle uitvoerenden!
Had de leiding van het orkest iets anders verwacht? Een wonder misschien? Jan Willem Loot, de algemeen directeur van het orkest legde de ontstane situatie uit aan het publiek aan het begin van het concert. Hij wenste ons een "spannend...en eh.. een mooi concert". Spannend was het zeker. Als luisteraar zat ik voortdurend op het punt van mijn stoel. Helaas niet omdat de muziek zo spannend klonk maar met het idee dat de uitvoering op elk moment kon instorten.
Dankzij heroïsche prestaties van Thibaudet en de welwillendheid van de Wolters' collega's uit het orkest is dat gelukkig niet gebeurd. Maar dit is iets dat ik niet nog een keer wil meemaken.
Dames en heren van het Koninklijke Concertgebouworkest, als de dirigent een paar uren voor het concert ziek wordt laat alstublieft het concert niet doorgaan anders veroorzaakt u misschien hartklachten zowel bij de uitvoerenden als bij het publiek.
Ik wens Mariss Jansons een spoedig herstel.