© 2006 Juan Carlos HernándezMaandagavond, Concertgebouw in Amsterdam, podium Noord. Niet de beste plaats, maar wel de beste die ik kon krijgen, al was ik er nog zo snel bij. Maar wat wil je, Sonny Rollins trad op. Het eerste nummer is nog vrij rustig, het geluid op die plek niet denderend, vooral de trombone, bas en gitaar blijven een beetje in een moeras steken en een van de bekkens van het drumstel hoor ik hardnekkig ergens rechtsboven me bij het grote orgel tikken. Maar de tenorsax komt goed door en daar gaat het natuurlijk om. Het tweede nummer gaat het tempo omhoog, keihard swingend, en dan barst het écht los met een lange solo van Sonny, eerst nog in de buurt van het thema, daarna steeds meer alle creatieve hoeken en gaten verkennend, wauw!! Daarna blijft het keihard swingen, tot het laatst nummer, een blues, mét zang van de oude meester, en een scheurende solo, waarbij hij steeds net tegen de toonsoort aanschuurt om, net als de spanning op z'n top is, weer "thuis" te komen. Na anderhalf uur is het voorbij. Van mij had hij nog uren door mogen gaan
(Concertgebouw, Amsterdam, 26 nov 2007
Sonny Rollins, tenorsaxofoon
Clifton Anderson, trombone
Bobby Broom, gitaar
Bob Cranshaw, bas
Kimati Dinizulu, percussie
Jerome Jennings, drums)
(RK)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten