De meeste mensen zullen bij de band The Stooges denken aan de zanger, Iggy Pop. Maar The Stooges waren nooit zo invloedrijk geweest zonder hun vorige week overleden gitarist Ron Asheton. Zijn gitaargeluid en zijn riffs bepaalden voor een groot gedeelte het rauwe geluid van deze voorlopers van de punk.
In de tijd dat ik de muziek van The Stooges leerde kennen (eind jaren ’70) was de band natuurlijk al jaren uit elkaar, ten onder gegaan aan de welbekende cocktail van onenigheid, drugs en drank. Maar voor een nieuwe generatie punkertjes waren ze een inspiratiebron en een groot voorbeeld. Of in ieder geval waren The Stooges de band die in hun muziek en hun optredens dingen deden waar je als provinciestad rockertje alleen van droomde.
Nooit zal ik vergeten hoe ik in mijn jongen jaren in de vroege uren thuiskwam na een nacht stappen, nog helemaal hyper en zonder slaap, met nog helemaal geen zin om te gaan pitten. Wat te doen? O.K., koptelefoon op, de LP Fun House op de platenspeler, en je kop doormidden laten zagen door het diamant-splijtende gitaargeweld van Asheton. Die buzz die dat gaf, en die frustratie-verdrijvende rush van Loose, Down On the Street en L.A. Blues paste naadloos bij een jong gastje die nog geen vorm had gevonden om zijn opgekropte gevoelens kwijt te kunnen. Met m’n eigen bandje probeerden we ook zulke nummers te maken, maar hoe eenvoudig en primitief The Stooges ook mochten klinken, nooit lukte het je om zo’n vette sound neer te zetten en zulke bezwerende riffs te verzinnen. Andere bands lukte dat wel en werden er bekend mee, maar hoe dan ook: Asheton was onze duivelse gitaarleraar.
Nadat The Stooges uit elkaar gingen heeft Asheton (in tegenstelling tot Iggy Pop) nooit echt meer iets belangwekkends uitgebracht. Op de reünie concerten van de afgelopen jaren zat ik ook niet echt te wachten, maar who cares! Die onopvallende gozer met zijn uitgestreken smoel en zijn nazi parafernalia heeft met die paar Stooges platen wél generaties lang herrieschoppertjes met een gitaar de blauwdruk gegeven hoe je vuile gitaarmuziek maakt, en laten horen hoe je agressie in een paar minuten kan samenballen!
Ad Sandtke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten